اثر شدت و حجم تمرینات استقامتی بر بروز استئوآرتریت در مفصل زانوی رت های نر سالم

Authors

  • رمضانی, مهلا گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
  • علیزاده, محمدحسین گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
  • کردی, محمدرضا گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
Abstract:

 Background: Osteoarthritis (OA) is the most common disease of the synovial joints, especially in professional athletes. Endurance training causes OA in joints, particularly their knee joint. The aim of the present study was to investigate the effect of volume and intensity of two different types of endurance training on the incidence of knee OA in healthy male rats. Methods: In this experimental study, 24 rats were randomly divided into three groups of control, endurance 1 and endurance 2. The exercise included five days and a total of eight weeks of endurance exercise, including one hour intensity endurance running %50 to %55 percent for endurance 1 group, and for endurance 2, half-hour run with %70 to 75% of the oxygen consumed. In order to investigate  osteoarthritis, 24 hours after the last training session, joint sample tissues were collected. The amount of joint damage was evaluated by histopathology and method was compared with one-way ANOVA analysis. Results: The results showed that none of the groups had no significant influence on the increase in cartilage thickness (p = 0.20). Also, an hour of endurance training caused moderate OA (grade 3) in the rat knee (p = 0.002) , but in the endurance training group with 30 minutes training moderate OA (grade II), (p = 0.002) was observed. Conclusion: The results of this study showed that endurance training increased risk of knee OA. Reducing the volume of exercise is an appropriate way to reduce the amount of damage

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تعیین ارتباط پارامتر های آناتومیک مفصل زانو با بروز استئوآرتریت

زمینه و هدف: در سراسر جهان نزدیک نیمی‌از افراد بالای 70 سال از استئوآرتریت زانو رنج می‌برند که شناخت فاکتورهای مرتبط با این بیماری حایز اهمیت است. هدف این مطالعه تعیین ارتباط پارامترهای آناتومیک مفصل زانو با بروز استئوآرتریت بود. روش بررسی: در این مطالعه موردـ شاهدی تعداد 94 بیمار مبتلا به استئوارتریت مفصل به عنوان گروه مورد و 106 فرد سالم نیز به عنوان گروه شاهد جهت مقایسه از کلینیک ارتوپدی...

full text

اثر تعامل شنای استقامتی و مکمل ویتامین C بر استرس اکسیداتیو رت های نر ویستار

مقدمه: اکثر پژوهش ­ها، کاهش استرس اکسیداتیو و  صدمات ناشی از آن را در پی استفاده از مکمل ­های آنتی اکسیدانی و یا فعالیت بدنی گزارش داده اند. بنا بر این هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر تعامل شنای استقامت و مکمل ویتامین C، بر شاخص­ های استرس اکسیداتیو در موش ­های نر صحرایی بود. مواد و روش­ ها: تعداد 24 سر موش نر نژاد ویستار در محدوده 250 تا 300 گرم به طور تصادفی به چهار گروه شش تایی: 1-گروه تمرین(T)،...

full text

تاثیر تمرینات استقامتی و مقاومتی بر بهبود استخوان: مطالعه تراکم سنجی و هیستومورفومتری رت های نر استئوپروتیک

مقدمه: استئوپروسیس به عنوان یک بیماری سیستمیک اسکلتی تعریف می شود که به وسیله توده استخوانی پایین و خرابی ریزساختارهای بافت استخوان مشخص شده، باعث خطر افزایشی شکستگی می گردد. با این حال، ورزش مناسب برای پیشگیری و درمان پوکی استخوان مشخص نشده است. هدف مطالعه حاضر تعیین اثرات دو برنامه تمرینی با بار فزاینده بر ویژگی های استخوانی موش های نر استئوپروتیک بود. مواد و روش ها: از بین 30 سر موش صحرایی ن...

full text

اثر تمرینات استقامتی بر بیان ژن اپلین قلبی در موش های صحرائی نر نژاد ویستار

زمینه و هدف: اپلین، پروتئین مؤثر بر عملکرد عروق می باشد که به فراوانی در بافت قلبی میوکارد پستانداران دیده می شود. این پپتید و گیرنده‌ی آن در لایه میانی آئورت و شریان‌های کرونری به خوبی شناسایی شده‌اند. اپلین دارای کارکردهای قلبی عروقی گوناگون می ‌باشد و سبب کاهش فشار خون می‌شود، لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر یک دوره تمرین استقامتی بر بیان ژن اپلین در بطن چپ قلب موش‌های نر نژاد ویستار است. رو...

full text

مقایسة اثر تمرینات با حجم بالا و تمرینات با شدت بالا بر مقدار تجمع لاکتات، زمان اجرا و میزان بهبود 2VO اوج در دوندگان استقامتی 10-14 ساله

پژوهش حاضر با هدف مقایسة اثر تمرینات با حجم بالا و تمرینات با شدت بالا بر مقدار تجمع لاکتات، زمان اجرا و میزان بهبود اوج اکسیژن مصرفی (VO2peak) در دوندگان استقامتی 10-14 ساله انجام شد. بیست دانش‌آموز دوندة استقامتی پسر با سن 32/2±5/12 سال، قد 27/3±62/154 سانتی‌متر، وزن 12/5±5/34 کیلوگرم، حداکثر ضربان قلب 1/3±5/207 ضربه در دقیقه و اوج اکسیژن مصرفی 22/3±45/36 میلی‌لیتر بر کیلوگرم در دقیقه به صورت...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 22  issue 131

pages  97- 105

publication date 2015-05

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023